Spannend?

Paul Veldhuisen, officiëel P.H. Veldhuisen (geboortedatum 18 oktober 1963) zelfde jaar als mijn jonger broer dus, ik heb een visitekaartje uit zijn pak gevist toen hij bij mij in Nederland verbleef. Regioleider Service van Mohringer Liften B.V., dat is alles, never nooit de meneer die het bedrijf moest redden, zoals hij mij en iedereen steeds had wijsgemaakt, niks naar Zwitserland voor overleg met het moederbedrijf, al die tijd gewoon, als miljonair hahahaha, baantje via bureautje gekregen als ma(na)gertje, eigenlijk dikke(deu)rtje, ken je die nog van pipo de clown?, regioleider service van het bedrijf Mohringer waarvan ik dus een achterovergedrukte pda van in bezit kreeg als ongevraagd cadeautje van deze Paul Veldhuisen, pfffffffffffffff. Hij is weer terug van zijn fijne vakantie met zijn 'walgelijke' echtgenote. Ik zag hem als bezoeker op mijn site. Hij had blijkbaar het een en ander ernstig door te nemen. Deze keer dan niet diagonaal lezend, hij was best een tijdje bezig. Hij is weer terug op zijn honk, zijn kamertje in hun flatje waar zij niet mag komen, zijn Blauwbaard kamer waar hij vast weer pornofilmpjes download en bekijkt en whatever doet om zijn ego op te krikken.
Nou, ik zal het waarschijnlijk nooit te horen krijgen, maar ik ben dan zo benieuwd toch wel, hoe zo'n vakantie is verlopen. Bizar toch, dat je als vrouw dan voor het eerst duidelijk krijgt dat je man dus minimaal een ander heeft beloofd om te trouwen, dat die andere zijn enige lief in zijn leven is. Lijkt mij voor beide partijen een aparte vakantie. Maar wie ben ik, ik denk dan vermoedelijk heel anders over 'samen' en 'kiezen voor elkaar'. Alhoewel vermoedelijk, eigenlijk is dat dus waar het al die tijd al om gaat, maar wat hij steeds bestreed.

Weet je, ik voel me dus nu akelig belazerd, want hij had het altijd over 'nog onbezoedeld´ zijn, oftewel niet met een ander gevreeën hebben, maar jezus, wat heeft hij al die tijd uitgespookt. Met wie heeft hij gewipt, zoals dat dan heet? Ik dacht dus echt dat we iets exclusiefs hadden, zijn huwelijk was al jaren niks. Wat een muts ben ik toch. Misschien dan toch maar naar het ziekenhuis voor de testen, alhoewel, wat nou als ik dan hiv heb opgelopen. Godver, 11 jaar was ik bewust manloos. Dan is er een pias die je allerlei verhalen wijsmaakt en tja, nu dan? Ook dat, kolere. Heb ik dat dan?
Ik heb nog wel genoeg, kilometers msn en skypeverhalen van hem, zouden die als wettelijk bewijs kunnen dienen, als ik dus de kosten van testen en eventueel erger wil verhalen?
Leuk he, zo'n fijne meneer Veldhuisen uit Amstelveen. Mijn god, wat een in en in rot mens moet dat zijn. En daar heb ik dan zo lang mijn hart en ziel aan gegeven. En ook nog de nodige duizendjes die ik ook kan afschrijven, want tuurlijk, de 'miljonair' Paul H. Veldhuisen kon nooit zijn schulden betalen.
Maar nu ineens realiseer ik me dat andere. Hoe heeft hij met mij gerotzooid. Bescherming, nee tuurlijk niet, hij heeft mij bezworen dat hij al 8 jaar niks gedaan had. Zou ik dan toch ook basisblond zijn? Nah, enige is dat ik dus niet in een hoekje wegkruip en ga zitten kniezen, wat dit soort mannen natuurlijk het liefst hebben. Want ze bespelen je, ze zoeken je kwetsbare punten en misbruiken die vakkundig. Ziekelijk.

Ja, ik was dus stom, in en in stom, met bijna open ogen in al zijn verhalen gestonken, tot ik door mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes snuffelaartjes eindelijk bewijs kreeg dat Paul Veldhuisen alles aan elkaar liegt. Nog speelt van alles door mijn gedachten, zijn bezweringen, zijn beloftes resp. toezeggingen, hoe stom kun je zijn, hoe stom was ik.... Niets is dus waar, mogelijk alles wat ik van hem gekregen heb gestolen. Blijft een beetje groezelig voelen allemaal. En dat gebeurt mij dan toch.
Toch, ik ben geen grietje van 14 of 20 of wat dan ook.
Het is vernederend om te ervaren dat dit soort creaturen je dus zo kunnen misleiden dat je jezelf volledig laat wegvagen. Alle leerprocessen, alle ervaringen, ze pakken je volledig in.

Maar goed, ik zal het wel nooit leren, er zijn best wel meer mensen die misbruik maken. Ik probeer altijd mensen te helpen, te ondersteunen, omdat ik dat zo voel. Maar ja, dan ervaar je dat toch een aantal mensen daar op een manier mee omgaan die mij dan pijn doet en zelfs mij in de war brengen omdat ik anders in elkaar zit.
Het zal we aan mij liggen. Gelukkig heb ik genoeg vriendjes en vriendinnetjes die mij dan weer terug op het pad brengen dat ik niet raar ben, of akelig ben tegen anderen, maar gewoon duidelijk en eerlijk. Werkelijk, er zijn diverse mensen die het dan toch zo plooien dat ik redelijk wat tijd aan het zoeken ben in mezelf, zo van, wat heb ik fout gedaan, had ik het anders kunnen doen, hoe had ik het anders kunnen oplossen. Maar nee, dan hoor ik dat ik het toch allemaal netjes heb gedaan, met begrip, en dat ik gewoon maar moet accepteren dat andere mensen andere achtergronden en bedoelingen hebben, eigenbelang meestal. Toch vind ik dat dan moeilijk want ik neem alle aantijgingen serieus en trek het vaak dan maar naar mezelf.

Zoals ik vandaag te horen kreeg, joh Andrée, er zijn gewoon mensen die mee willen liften op jouw inspanningen en succes. Dat is iets wat ik niet zo begrijp, maar ja, het schijnt zo te werken. Ik heb best wel hard gewerkt in soms lastige omstandigheden en alles wat ik bereikt heb is toch wel mijn eigen verdienste.
Ik snap dan dus niet dat mensen dat op hun conto willen schrijven als ze daar zelf weinig of geen inspanning voor verricht hebben. Het zal wel ouderwets zijn, want tenslotte ben ik inmiddels behorend tot de bejaardengroep of zo. Oh nee, senioren heet dat tegenwoordig. Degelijk fatsoen, tegeltjeswijsheden, whatever.

Ik denk dan maar dat alle vrienden en vriendinnen die ik over de hele wereld in mijn levensjaren heb opgebouwd niet voor niets fiks in aantal zijn en velen al decennialang, ja dat krijg je als je een oude muts bent. Heel wat vriendschappen zijn tussen de 30 en 20 jaar. Als ik echt zo raar was of onberekenbaar zoals dan nu naar mijn kop geslingerd wordt, dan zou dat toch ook niet bestaan?
Anyway, ik hoor dan dat ik me gewoon niet bezig moet houden met de klein-zieligheid van anderen die zelf niet zo veel presteren en mij wilden gebruiken, het zal allemaal wel. Vrolijk word ik dus niet van dat soort gedrag.

Nog steeds geen tijd gehad om foto´s te plaatsen, het is wel echt een plaatje waard, al die mooie bloeiende en groeiende planten, het komt echt een dezer dagen, moet ik effe ruim de tijd voor nemen en krijgen.
Als ik iets beloof doe ik het ook, mag effe paar dagen duren, maar het staat.

Never a dull day in Egypt, dat was het altijd al....

Hurghada, 29 april 2009